سخنی با برادر

سخنی با برادر! برادرم! آن زمان‏ ها که چریکی بودی برای خودت. آن زمان‏ ها که خودت را قطره ‏ای از دریای بسیجیان خمینی کبیر می‏ دانستی! من هنوز به دنیا نیامده بودم! اولین تصویرم از تو، تصویر نقاشی شده ‏ات بر روی دیوار خانه پدری‏ مان بود! برادرم! از همان روزها بود که محبت برادری‏ ات در وجودم جوانه زد! چند صباحی دیگر! وقتی دریافتم بر حسب اتفاق، روز تولدمان هم، در یک تاریخ است؛ دیگر بخشی جدایی ناپذیر از روحم شدی! هرگاه پی می‏ بردم، پدر و مادر از زینتی که بدان‏ها بخشیده‏ ای وجودشان سرشار از عزت است، معنای عزتمندی را با تمام وجود احساس می‏ نمودم! حالا، هر وقت دلتنگ می‏ شوم، پنج شنبه، در قطعه شهدا، روحم را صیقل می‏ دهم و غرق در عطر وجود شهدا، افتخار می ‏کنم به عزتی که به خانواده ما بخشیده ‏ای!