 خلیج فارس با حدود 1290 کیلومتر طول از اروند رود آغاز و تا انتهای تنگه هرمز ختم می‌شود که جمهوری اسلامی ایران دارای بیشترین ساحل در قسمت شمالی آن و عراق با کمترین ساحل و کویت، بحرین، عربستان سعودی، قطر و امارت متحدة عربی در قسمت شمال غرب و جنوب آن قرار دارند. عرض آن بین 46 تا 640 کیلومتر و مساحت تقریبی آن 450000 کیلومتر مربع است. خلیج فارس در ژرفترین قسمت دارای 91 متر عمق است که از خلیج‌های کم‌عمق محسوب می‌شود. دریای عمان که توسط تنگة هرمز به آن متصل می‌شود، 2250 متر عمق دارد.
کشتیرانی در این خلیج که دارای 17 جزیره و 26 بندر اصلی است، از قدیم وجود داشته و آثار تاریخی نشان می‌دهد که حتی سومریها، بابلیها و دیگر اقوام در این منطقه رفت و آمد می‌کرده‌اند. خلیج فارس در زمانهای گذشته جولانگاه ایرانیها، ترکها، یونانیها و عربها بوده است، تا اینکه پاپ رهبر کاتولیکهای جهان برای تقسیم جهان بین اسپانیا و پرتغال، اسپانیا را روانة غرب و پرتغال را به خلیج فارس گسیل می‌دارد.
در سال 1506 میلادی، پرتغال به فرماندهی «آلفونس رالبرکرک» در خلیج فارس حضور پیدا می‌کند و جزیرة هرمز را به تصرف در می‌آورد که به علت برخورداری ا سلاح پیشرفته، نزدیک به 100 سال بر این منطقه حکومت می‌کند. با روی کار آمدن سلسلة صفویان در ایران، مخالفت با پرتغالیها اوج می‌گرد و سرانجام به خاطر ضعف دولت پرتغال، حضور آنها در خلیج فارس در سال 1621 میلادی خاتمه می‌یابد. دولت هلند نیز در رقابت با استعمار انگلیس، پس از کنار گذاشتن حریف، بر این منطقه تسلط می‌یابد که پس از چندی قدرت آنها تحلیل می‌رود و نیروی دریایی هلند با تخلیة جزیرة خارک در سال 1756 میلادی، جای خود را به رقیب دیرینه (انگلیس) می‌دهد. از آن پس انگلستان قدرت بلامنازع خلیج فارس می‌شود که با سقوط دولت عثمانی در جنگ جهانی اول نفوذ خود را در منطقه گسترش می‌دهد و به قدرت مطلق در خلیج فارس تبدیل می‌شود.
با ضعف تدریجی انگلستان پس از جنگ جهانی دوم و قدرتمند شدن آمریکا، عرصه برای استعمارگر پیر، تنگ و از سال 1970 میلادی پایگاه‌های این کشور در این منطقه تعطیل می‌شود. آمریکا با سرکوب حرکتهای آزادیبخش تلاش می‌کند به سرنوشت پشینیان خود دچار نشود که در این میان با تسلیح عوامل خود از جمله شاه ایران، کنترل کامل خلیج فارس را در دست می‌گیرد.
با پیروزی انقلاب اسلامی ایران در سال 1357 شمسی و با خروج ایران از زیر یوغ آمریکا، گردانندگان کاخ سفید به عنوان جانشین شاه برای ژاندارمی خلیج فارس و نیز به منظور جلوگیری از صدور انقلاب اسلامی، صدام را برمی‌گزینند و زعم خود رادیکالیسم را در برابر بنیادگرایی قرار می‌دهند. دشمن بعثی، پس از شروع جنگ تحمیلی، با اطلاع از قدرت عظیم دریایی ایران، قصد داشت بدون اقدام به حملة گسترده در دریا با ناوچههای موشک‌انداز «اوزا» منطقه را به دلخواه خود ناامن کند که با عکس‌العمل به موقع و شایستة نیروی دریایی ایران مواجه می شود و در اولین درگیری دریایی، تعدادی از این ناوچههای اهدایی روسیه به قعر خلیج فارس فرو می‌روند. تفنگداران دریایی ایران در حالی که نیروی دریایی عراق صدمات زیادی دریافت کرده است، به فرماندهی ناوچه همیشه جاوید پیکان و با همکاری نیروی هوایی به منظور انهدام اسکله‌های البکر و الامیه که محل صدور نفت عراق است، این دو پایانه را به آتش می‌‌کشند و با غرق کردن تعدادی ناوچة موشک‌انداز و فراری دادن تعدادی دیگر از آنها و با انهدام بندر ام‌القصر، برای همیشه به حضور عراق در آبهای نیلگون خلیج فارس خاتمه می‌دهند.
با شکست نیروی دریایی عراق، ایران اسلامی قدرت بلامنازع خلیج فارس می‌شود، تا اینکه پس از عملیات بیت‌المقدس، استکبار جهانی به فکر می‌افتد که با تسلیح عراق، راههای بازرگانی و تدارکاتی ایران را در جنوب ناامن و ایران را همچون عراق از خلیج فارس محروم کند. برای تحقق این هدف، هلی‌کوپترهای سوپر فرلون همراه با موشکهای هوا به دریا به عراق داده می‌شود، که با آتش‌افروزی عراق در خلیج فارس، جنگ در دریا بار دیگر آغاز می‌شود. با هدف قرار گرفتن ناوچة کهنمویی و شهادت تعدادی از کارکنان آن ازجمله شاهرخ قایقچی، قهرمان بکس ارتشهای جهان در این ناوچه به شهادت می‌رسد. رژیم عراق مدعی می‌شود که تعداد زیادی از ناوهای ایرانی را هدف قرار داده است و از این پس جمهوری اسلامی ایران دیگر نخواهد توانست در مقابل تهاجم موشکهای عراق عرض‌اندام کند.
رژیم عراق سعی می‌کند با کمک حامیانش به نحوی حضور خود را در خلیج فارس به نمایش بگذارد و در این ارتباط با مطرح کردن هواپیماهای شکاری سوپراتاندارکه از دقت و هدف گیری بالایی برخوردارند و در جنگ بین آرژانتین و انگلیس در جزایرفالکند چند کشتی انگلیسی توسط این هواپیماها غرق شده اند ،و موشکهای اگزوست اعلام می‌کند که بزودی خلیج فارس را کنترل کرده و به حضور ناوگان ایران خاتمه خواهد داد . به دنبال این امر، جهان غرب نیز با بهره‌گیری از امپریالیسم خبری وارد عمل می‌شوند و برای ایجاد رعب و وحشت؛ توان رزمی، قدرت مانور و هدف‌گیری دقیق این هواپیماها را با آب و تاب در بوق میکنند.
کشور فرانسه با اجارة پنج فرند سوپراتاندارد به عراق، بار دیگر دشمنی خود را با انقلاب اسلامی ایران آشکار می‌کند. از سوی مسؤولان سیاسی و نظامی جمهوری اسلامی ایران اعلام می‌شود که اگر قرار باشد خلیج فارس برای ایران ناامن و غیرقابل استفاده باشد، دیگر کشورها هم نخواهند توانست از آن استفاده کنند. به دنبال اعلام این سیاست، ناوگان جنگی و دیگر شناورهای رزمی ایران اقدام به تحرکات و مانورهای دریایی میکنند و توان رزمی دریایی ایران را به نمایش می‌گذارند.
رژیم عراق در ادامة ارسال کمکهای شرق و غرب و با تجهیز جنگ‌افزارهای مدرن هوایی، جنگ در دریا را شدت می‌بخشد. ایران، برای جلوگیری از شرارتهای بغداد در خلیج فارس به مجامع بین‌المللی هشدار می‌دهد، اما هیچ اقدامی از سوی این مجامع صورت نمی‌گیرد. بدین ترتیب، ایران مجبور به مقابله به مثل علیه شرارتهای بغداد می‌شود. آمریکا که انتظار چنین حرکتی را از سوی ایران ندارد، با احساس خطر و به بهانة ایجاد امنیت در خلیج فارس و باز نگه داشتن تنگة هرمز، تعداد زیادی رزمناو به منطقه اعزام می‌دارد. به دنبال آن «ریگان» رئیس جمهوری وقت آمریکا در اجلاس سران 7 کشور صنعتی از این کشورها می‌خواهد که در خلیج فارس حضور نظامی داشته باشند.
با موضعگیری قاطعانة مسؤولان ایران و اعزام نیرو به خلیج فارس، ایجاد پایگاه در جزایر ابوموسی و استقرار موشکهای ساحل به دریای کرم ابریشم، این توطئه مؤثر نمی‌افتد.
رژیم عراق در پی شرارتها و ناامن ساختن خلیج فارس و به منظور برانگیختن جنجال تبلیغاتی و عملیات روانی، هر روز اعلام می‌کند که چند هدف سطحی بزرگ را در خلیج فارس منهدم کرده است. بیشتر این ادعاها توسط بیمة لویز لندن تکذیب می‌شود.
با تلاش شبانه‌روزی نیروی دریایی جمهوری اسلامی ایران، نفتکشها و کشتیهای بازرگانی به بنادر و ترمینالهای ایران تردد میکنند و حملات کور رژیم عراق وقفه‌ای جدی در تردد کشتیها ایجاد نمی‌کند. عربستان و کویت از صدام می‌خواهند که از پایگاهها و امکانات آنها برای ضربه زدن به ایران استفاده کند.
ارتجاع عرب نیز در آتش خودافروخته گرفتار می‌آید. تعداد زیادی از نفتکشها از بارگیری در بنادر آنها سر باز می‌زنند. نرخ بیمه کشتیها 50 درصد افزایش می‌یابد. رسانه‌های گروهی جهان اعلام می‌دارند که جمهوری اسلامی ایران با اجرای برنامة سنجیده و اتخاذ سیاست مدبرانه، صدام و همپیمانان او را با مشکل جدی روبرو ساخته است و تسلیحات اهدایی و حتی حضور آمریکا و متحدانش نتوانسته گره‌ای از او باز گشاید.
در بحبوحة ناامنی خلیج فارس، خلبانان عراقی به طور اشتباهی با شلیک دو موشک، ناو استارک آمریکا را هدف قرار می‌دهند که موجب کشته شدن 37 آمریکایی می‌شود. رژیم عراق بلافاصله رسماً از آمریکا عذرخواهی می‌کند و متعهد می‌شود که خسارت ناشی از این حمله را به آمریکا بپردازد.
دولت کویت پس از ماهها مذاکره تن به بزرگترین ذلت می‌دهدو از آمریکا تقاضا می کند که پرچم خود را برای در امان ماندن از حملة ایران بر فراز نفتکشهای کویتی نصب نماید. این اقدام کویت با استقبال چند کشور حوزة خلیج فارس مواجه می‌شود. به دنبال حمایت آمریکا از کویت و نصب پرچم آمریکا بر فراز نفتکشهای کویتی، مسؤولان ایرانی اعلام میکنند که اگر ایران در زدن کشتیهای کویت تردید کند، در هدف قرار دادن کشتیهای آمریکا تردید نخواهد کرد.
برای اولین بار دو نفتکش از یازده نفتکش کویت به نامهای بریجستون و تگزالو در حالی که توسط رزم‌ناوهای آمریکا اسکورت می‌شوند، پس از عبور از تنگة هرمز با مین برخورد میکنند و آسیب می‌بینند.
منبع سایت روایتگر
|
