تأثیر محرم و عاشورا در دفاع مقدس

برای پی بردن به عمق تأثیر فرهنگ عاشورا در دفاع مقدس باید جلوه‌ها و یادگارهای دفاع مقدس یعنی وصیتنامه‌ها، نوشته‌ها و خاطرات شهدا همچنین تابلوهای جبهه و جنگ، اسامی اماکن، مقرها، سنگرها، مناطق عملیاتی و محورها، لشکرها گردان‌ها، گروهان‌ها و علی‌الخصوص عملیات‌ها و رمز عملیات‌ها و شعرها و شعارهای جنگ را مطالعه و بررسی کرد. با بررسی اینگونه مصادیق و آثار به جا مانده از دفاع مقدس به این نتیجه برسیم که جبهه‌های دفاع مقدس همچون چشمه‌هایی بودند که از قله‌های مرتفع کربلا سرچشمه می‌گرفتند و گویی خونی که در روز عاشورا بر خاک کربلا چکید در رگ‌های نوجوانان و جوانان رزمنده جاری بود. برای نمونه شواهدی از تاریخ زرین دفاع مقدس و پیوند آن با فرهنگ عاشورایی را ارائه می‌کنیم. در بخش نام‌ها، در سراسر جبهه‌های دفاع مقدس و مقرهای پشت جبهه نام امام حسین (ع) و یاران باوفا و ادامه...

غم های نا شنیده

مه مبارک در ابر آرمیده، بیا امید آخر دلهای داغ دیده، بیا به طول غیبت و اشک مدام و سوز دلت که جان شیعه ز هجران به لب رسیده، بیا ز پشت در بشنو ناله های فاطمه را به سوز سینه آن مادر شهیده، بیا عزیزفاطمه،جدت حسین در یم خون تو را صدا زند از حنجر بریده، بیا به مادری که لبش از عطش زده تبخال به شیر خواره ی انگشت خود مکیده، بیا به آن لبی که بر آن چوب می زدند به طشت به خواهری که گریبان خود دریده، بیا کند تلاوت قرآن سر حسین به نی ببین چگونه ز لبهاش خون چکیده، بیا به آن سری که به دیدار دخترش آمد به کودکی که به ویرانه آرمیده، بیا به لاله های به خاک اوفتاده از دم تیغ به غنچه ای که شد از ضرب تیغ چیده، بیا به بانگ یا ابتای علی به قلزم خون به ناله ای که حسین از جگر کشیده، بیا گواه آن همه غم های نا شنیده، بیا

شهادت نخستین جانبار جنگ تحمیلی

به گزارش مشرق به نقل ازوبلاگ شهیدشاعری ، شهید محمدرضا ساکی پور درآغازین روزهای دفاع مقدس در سال 59، نخستین کسی بود که با اصابت ترکش گلوله های توپ بعثی ها به شهر دزفول، به درجه جانبازی نائل آمد. محمدرضا ساکی پور جانباز قطع نخاع 70 درصد که به دلیل ضایعات شدید مغزی نخاعی در ICU بیمارستان در حالت اغما بستری بود ودر6 آبان دعوت حق را لبیک گفت و به دیار معبود شتافت.

چقدر دوست داشتم یک ساله بمانم.

سلام امروز از تولدم  درست یبیست و پنج  سال گذشته حالا به نظر من هر آنچه می‌بایست بلد باشم ، یاد گرفته‌ام … اما یاد کودکی هایم افتادم و یادگیری های اندک اندکم اندکی راه رفتن را در یک سالگی یاد گرفتم آنقدر که هر از گاهی به زمین بخورم شاید اینطور زمین خوردن و زمین خورده‌ها را فراموش نکنم اندکی حرف زدن را در یک سالگی آنقدر که فقط کمی بتوانم از شدت گرسنگی  و خواب‌آلودگی غر بزنم شاید اینطور مدام چشمانم محتاج اشک شوند و گریه را فراموش نکنم اندکی غذا خوردن را در یک سالگی آموختم آنقدر که فقط کار شست وشو را برای پدر و مادرم سخت کردم شاید اینطور برای سیر شدن مستغنی از شیر مادر نشوم و مادرم را فراموش نکنم و بسیار اندکی‌های دیگر که واقعیتش دوست داشتم همیشه اندک بمانند دوست داشتم ومی ترسیدم از اندک نماندن آن ها و اینکه  از افزون شدن آن‌ها سودی نبرم نگران این بودم که روزی برای بیش از ‌این آموخته‌ها خوشحال نباشم نگران بودم چقدر دوست داشتم یک ساله بمانم   اما میدانستم ! با همه‌ی این‌ها خوب می‌دانستم که یک سالگی خانه‌ی نهایی ام  نیست کودکی ، نوجوانی ، جوانی ، میان‌سالی و حتی پیری‌ اصلا دنیا همه‌اش راه است   بیست و پنج سالگی ام نه به قدر یک خانه‌ی ابدی که به قدر یک چادر مسافرتی به قدر یک توقف کوتاه در راهی پر ابتلا و انشاءالله بی بلا مبارک شد به شب های قدر که انشالله  قدر خوب برایم نوشته باشند امیدوارم برای رسیدن به خانه‌ی ابدی‌ام توشه‌ی کافی بردارم امیدوارم که مثل برادرم که در همین روز متولد شد توفیق شهادت داشته باشم. امیدوارم که بتوتنم قرآنی زندگی کنم امیدوارم که منتظر واقعی امامم باشم امیدوارم   برای ایمانم دعا کنید

صحبتآیت الله مولوی قندهاری در باب شخصیت مقام معظم رهبری

حضرت آیت الله قرهی)حفظه الله تعالی) به نقل از استاد بزرگوارشان، آیت الله مولوی قندهاری(اعلی الله مقامه الشریف)  می فرماید: این سید بزرگوار(حضرت امام خامنه ای(حفظه الله تعالی)) سپهسالار امام زمان(عجل الله تعالی فرجه الشریف)هستند، زمانی می رسد که تیرهای بلا به سمت ایشان می اید. پس خود را سپر بلای ایشان قرار دهید www.mahdaviyat313.com.